بررسی تاثیر زیرلایه های انعطاف پذیر al و pet در خواص ساختاری و اپتیکی لایه های جاذب cuins

لایه های جاذب بر پایه (cuins(cis توجهات زیادی را به دلیل گاف نواری مناسب و جذب بالای اپتیکی به خود اختصاص داده اند. در کنار آن، استفاده از زیرلایه های انعطاف پذیر در ساخت سلول های خورشیدی می تواند مزیت استفاده از این لایه های جاذب را مضاعف کند. سلول های خورشیدی بر پایه لایه جاذب cis، در نتیجه بازده بالا، هزینه ساخت پایین و کاربریهای گوناگون توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. این لایه ها می توانند بر روی زیرلایه های فلزی یا پلی مری با استفاده از روش های متفاوت لایه نشانی شوند. بازده نهایی قطعه به انتخاب زیرلایه و روش لایه نشانی بستگی خواهد داشت. در این تحقیق خواص ساختاری و اپتیکی لایه های جاذب cis بر روی زیرلایه های انعطاف پذیر آلومینیوم و پلی مر مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده، با تغییر زیرلایه از آلومینیوم به پلیمر مقدار اندازه بلورک و کرنش مربوط به لایه cis تغییر کرده است. این تغییرات را احتمالا بتوان با ضریب انبساط حرارتی آلومینیوم و پلیمر نسبت به لایه cis مرتبط دانست. علاوه بر این، استفاده از زیرلایه آلومینیوم سبب کاهش مقاومت (افزایش رسانندگی) لایه جاذب cis شده است.